“Ik ondergeteekende Elias Querido verpligte my by dezen op myn woord van eer, het Koningryk Belgien onverwyld te zullen verlaten op het eerste bevel dat my dienaengaende door de Overheyd zoude worden gegeven.” (1840)

In het negentiende-eeuwse Antwerpen moest niet elke vreemdeling bij aankomst schriftelijk garanderen dat hij of zij het land zou verlaten zodra de autoriteiten dit zouden eisen.

Wie nieuwsgierig is waarom Elias Querido klaarblijkelijk tot een risicogroep behoorde, en meer wil weten over het negentiende-eeuwse vreemdelingenbeleid in Antwerpen, kan opgelucht ademhalen. Het boek verscheen zonet bij Leuven University Press: Welkom in Antwerpen? 

Sans-papiers worden vaak als passieve slachtoffers voorgesteld, maar dat beeld doet niet altijd recht aan de realiteit. Een collectief van sans-papiers in Sint-Joost-ten-Node toont aan hoe het met een uitgekiende organisatie al vijf jaar in staat is een van de meest stabiele bezettingen van Brussel te runnen. “We dulden geen ruzies.”

Deze week in BRUZZ Magazine, of hier.

Foto’s van Saskia Vanderstichele

Credits: Saskia Vanderstichele

‘Onze band met de hoofdstad is erg sterk’

Buurtbewoners dienden een klacht voor geluidsoverlast in tegen de productiefaciliteit van Godiva in het Brusselse Koekelberg. Ondanks de grootstedelijke uitdagingen waarmee de pralinemaker wordt geconfronteerd, drukt het bedrijf speculaties over een verhuizing uit Brussel de kop in.

Deze week in Trends Magazine, of hier.

Aanhoudende protesten tegen de achterstelling van het Marokkaanse Rifgebied tonen opvallend veel vrouwen. Dat is opmerkelijk in een gebied dat vaak als conservatief wordt bestempeld. Teken van emancipatie of uit noodzaak? Knack was ter plekke en zocht het uit.

Met steun van het Fonds Pascal Decroos

Lees verder “Vrouwen op de barricaden in de Marokkaanse Rif: ‘Begin van een stille revolutie’” →

Zonder papieren in Brussel

Hoe sans-papiers jarenlang in de schaduw overleven

 

Verdoken in de stad leven mensen soms jarenlang zonder dat ze daarvoor wettelijk de toestemming hebben. Hoewel een groeiend aantal identiteitscontroles het leven van de Brusselse sans-papiers alsmaar moeilijker maakt, zag BRUZZ hoe zij noodgedwongen paden vinden om te wonen, te werken en te hopen. Over leven aan de rafelrand.

Deze week in BRUZZ.

Tien jaar geleden besliste een groep sans-papiers om in een parking op de campus van de Vrije Universiteit Brussel in hongerstaking te gaan. Maar liefst 59 dagen hielden ze dat vol. Vandaag blikken ze terug op een wanhoopsdaad die hen zo goed als niets opleverde. “Ik heb een depressie, maar geen verblijfsvergunning.”

Lees verder in BRUZZ.

De vraag om hervormingen in Uruguay klinkt steeds luider. Een opmerkelijke stem daarbij komt van het platteland. Een groep actievoerders – zonder duidelijke leiding, zonder uitgewerkt plan en zonder politieke motieven – verzamelde zich onder de naam Un Solo Uruguay en trad op de voorgrond. Daar lijkt de sociale beweging nu niet meer weg te slaan. Lees verder bij MO*. 

Foto: Edgardo Gutierrez